دیدن عکسهای دو جوان زورگیری که در حال اعدام شدن بودند دل هر انسان با وجدانی را میازارد. اما دیدن عکس کسانی که به تماشای صحنه اجرای حکم غیر انسانی اعدام رفته بودند شاید بیشتر دل و روح را آزار میداد! چرا که آنان هیچ اجباری برای آمدن نداشتند و به میل خود تماشاچی این نمایش زشت و پلید حکومتی شده بودند… در این شکی نیست.
اما به خاطر داشته باشیم که همه مردم مانند آن چند صد نفر نیستند. بلکه
از آمدن به این چنین نمایش هایی بیزارند و شبانه روز آرزو میکنند کابوس
این حکومت ظلم و جور و تزویر و شکنجه و قتل هر چه زودتر پایان یابد.
حکومتی که برای مقابله با بزه کاریها و ناهنجاریهای اجتماعی که خود با
سوء مدیریت و سیاستهای فاجعه بار، باعث و بانی آنان بوده است، راه حلی
جز زندان و شلاق و قتل ارائه نمیدهد! آری هموطن، کمی با خود منصفتر
باشیم، مردم فقط همان چند صد نفر نیستند!
0 نظرات